Van Andros naar Serifos

Van Andros naar Serifos

We vertrekken met voorspelling windkracht 5 vanaf Andros. Vanaf het balkon uitgezwaaid door Marco en Liesbeth. Net buiten de haven blijkt al snel dat we teveel zeil ophebben staan. Het waait echt erg hard en trekt nog harder over de bergen heen. Met wat moeite rollen we de genua half in. Even later fladdert de bijboot achter de boot aan en de wind trekt de bijboot helemaal onder water. Met veel moeite zeil ik verder en haalt Piet de bijboot boven water. Wel twee peddels verloren ! Zonde, maar terug varen vinden we ook geen optie.

Even later is de wind nagenoeg weg, we varen zelfs een stuk op de motor. De wind komt weer in alle hevigheid terug tussen Andros en Tinos. Een pittige tocht !

Na Andros en Tinos meren we af in Mykonos. Toch wel heel erg toeristisch, en erg duur. De wind blaast een paar dagen hard Noord en dan weer een paar dagen hard Zuid. Dan is de ene kant van de kade druk met anker problemen en dan de andere kant van de kade.Marijke helpt nog een boot afmeren die zonder motor de haven in zeilen en brengt later met een Duitse man het anker van de boot uit. Waarbij het emmertje met doorzichtige bodem weer goed van pas komt. En door meerdere mensen wordt gevraagd; wil je even kijken hoe mijn anker ligt, of mogen we het emmertje even lenen.

We hebben het prima naar ons zin, maar dan komt er een bericht van onze beste vriendin, geen goed medisch nieuws,wat we niet willen horen, waar we erg verdrietig van worden en zouden willen dat we even thuis waren. Hopelijk gaat het allemaal goed komen.

Met een gunstige wind zeilen we naar Naxos, waar we ook een paar dagen liggen.

Op 29 mei varen we met nauwelijks wind naar Paros, Naoussa.

We zien dichtbij een grote school dolfijnen springen en zwemmen, maar ze zijn weg voordat we ons fototoestel gepakt hebben. Naoussa is een prachtig haventje en mooi plaatsje,en met leuke contacten en praatjes.

Op een avond komt er laat nog een boot binnen varen en naast ons is net nog een plekje vrij gekomen. Blijkt het een boot te zijn van een bedrijf dat we kennen ,met Simo als schipper, die we ook kennen vanuit Corfu. Even gezellig bij praten en een foto sturen naar een gezamenlijke kennis, Corrie.

Het weer is de laatste dagen wat omgeslagen, minder wind en hogere temperaturen. We zwemmen weer! Het is echt zomer geworden. ’s Nachts is het gelukkig nog wel lekker fris, al verhuist het dekbed steeds meer richting voeteneind.

Vanaf Paros varen we via een prachtige baai op Sifnos naar Milos. Daar liggen we niet zo goed en we vertrekken de volgende dag weer terug naar de baai op Sifnos. Daar liggen we ook voor anker en zwemmen heerlijk. Bij mensen uit Zwitserland, die we eerder ontmoet hebben drinken we iets aan boord. De volgende ochtend roei ik-Marijke- op blote voeten in hemd en korte broek naar de kant, loop door een prachtig dorpje over het strand en voel me erg bevoorrecht. Ik geef het brood aan Piet en voor het ontbijt zwem ik nog even. Heerlijk.

Na wat twijfel; bijven we liggen, gaan we door besluiten we naar Serifos te varen. Over een paar dagen komt er veel wind en op Serifos liggen we dan goed, en op een mooi eilandje.

Bij aankomst blijkt er een nieuwe haven te zijn. Hier liggen we nu aan een mooring, veel andere mensen die hier wachten tot de harde wind volgende week voorbij is.

Een dag of vijf niet varen ,maar lezen ,zwemmen,boot poetsen, wassen, praatjes maken.

Er is geen wasserij en voor de lakens en de badhanddoeken is dat nu echt wel weer eens tijd dat ze gewassen worden. De was mag bij een restaurant in de machine. Dus vanavond weer eens uit eten (bij dat restaurant natuurlijk). We eten steeds vaak aan boord en af en toe in een taverna.

van Messallonghi naar Andros

Van Messalonghi naarAndros ( in de Cycladen).

Na een paar dagen met voorspelling onweer vertrekken we van Messalonghi richting Kanaal van Korinthe. We zeggen onze tijdelijke Engelse buren (Peter en Emma) gedag, die terug moeten varen naar Lefkas om daar hun verstaging te laten repareren. Het alternatief zou zijn om te wachten tot juni – tot het bedrijf tijd heeft voor ze. Nu hopen ze met een week vertraging hun reis te kunnen voortzetten.

We maken een tussenstop op het eiland Trizonia (inderdaad Femke; blijkt leuk en sfeervol) waar we dit keer ‘boven op’ een gezonken boot liggen. Die boot ligt er al minstens vijf jaar zo en is langzamerhand wel geplunderd, voor zover bereikbaar.

Wij varen door naar Itea, waar we de opgravingen en het museum van Delphi bezoeken. Al met al een aardig dagje uit met bus, die er net iets langer over doet dan wij gedacht hadden. Op weg naar Kiato, weer een eind verder in de golf van Korinthe. We kunnen bijna de hele dag zeilen, maar aan het einde van de dag staat we wind tegen en motoren we het laatste stuk naar de haven van Kiato. Een lege haven,veel verlaten boten en erg hobbelig, maar we liggen veilig. Onderweg hebben we helaas maar twee dolfijnen gezien en op grote afstand. Jammer, andere keren zijn we er hier meer tegen gekomen.

De volgende dag vertrekken we om 7.30 uur richting Kanaal van Kortinthe, zo’n 10 mijl verderop. We wachten een uur op toestemming om er door te mogen varen. Tijdens het wachten hebben we wel alle tijd om de verschillende (soorten) kwallen te bewonderen. We gaan met 4 mijl, 45 minuten varen, tussen de hoge rotswanden door. Aan het eind mogen we 99,= euro afrekenen.

Na een paar uur kunnen we zeilen en liggen we eind van de middag in Aegina op het eiland Aegina.De volgende dag blijven we daar liggen en vieren we vakantie en rommelen wat.

We worden toch weer onrustig en varen op 11 mei naar Perdikha, nog steeds op Aegina. Daar gebruiken we voor het eerst onze doorkijk-emmer. Om te zien of we (niet weer) ons anker achter/onder een dikke ketting hebben getrokken.

We liggen niet echt lekker en niet zo gezellig, een doods dorpje is het nu. We kijken naar het weerbericht. Morgen niet echt gunstig weer voor de -lange tocht- naar de Cycladen. Binnen een half uur zijn we onder zeil terug naar Aegina, dat is maar een paar mijl. Rond 19.00 uur liggen we daar weer en besluiten de volgende dag te blijven liggen.

Echte zeelui?

Nee, dat zullen we wel niet zijn. Vertrekken op vrijdag en dan ook nog op de dertiende. Als dat maar goed gaat….

We vertrekken namelijk op vrijdag 13 mei om 7 uur uit de haven van Aegina voor de tocht van 45 mijl naar Kea. Na 10 uur zeilen en een deel op de motor liggen we dan in Korissia op het eiland Kea. Voor ons met ons kleine bootje een flinke tocht. En behalve wat lichte verschijnselen van zeeziekte is alles verder goed gegaan.

Vandaag wat geklust en Marijke heeft nog een reddingsactie ondernomen. In de haven ging een boot die voor anker lag er vandoor. We zagen niemand aan boord. Aan de kade kwam een Fransman met een bijboot met buiten- boord motor en Marijke stelde voor naar de boot toe te varen. Op de kade stonden al mensen die wezen of we naar de boot gingen en er gingen duimen omhoog. Met de Fransman overlegd hoe we het aan zouden pakken ? Maar gelukkig toen we bij de boot waren bleek dat er wel iemand aan boord was die zelf de boot weer opnieuw kon ankeren in de baai.

Op zondag 15 mei zijn we van Kea naar Andros gevaren. Grotendeels kunnen zeilen en als de wind weg viel, even de motor aan.

Net aangekomen op Andros kwamen we gelijk Marco (collega van Marijke) en Liesbeth tegen. ’s Avonds met z’n vieren uit eten. Zij zijn hier om te wandelen en Marco houdt er moeite mee dat ze niet alle 18 beschreven wandelingen kunnen doen.

Onderweg!

Onderweg!

Een drukke week voor vertrek, met veel dingen- inpakken ,schoonmaken- nog op het laatste moment. Maar dan staan zaterdagochtend om half drie toch Karla en Ineke voor de deur om ons weg te brengen naar Schiphol.

Na het vertrek van Ineke en Karla heeft Marijke het even moeilijk en rollen er wat tranen.

Een half jaar zussen missen is toch wel lang ! Wie weet zien we elkaar tussendoor nog.

In het vliegtuig ziet Piet nog een collega. Francis, zij is op weg naar Parga.

We slapen direct en twee uur later worden we weer wakker, heerlijk !

De boot ligt er goed bij en we gaan om 10 uur gelijk met het taxibootje naar Preveza, aan de andere kant van de rivier.

Bij de Port Police moeten we een stempel halen, maar ze zijn niet tevreden over de papieren die we aanleveren. De dame kan de formulieren niet lezen ,wij moeten vertalen , er ontbreken wat cijfers die ze toch wel graag zou willen zien.

We overwegen om de papieren van vorig jaar zelf van nieuwe data te voorzien ,maar dat voelt toch niet goed.

Dus mailen we Arie Hoogendoorn –verzekeringen- en na een snelle actie van Arie hebben we maandag het juiste document.

Dit keer is de dame van de Port Police wel akkoord met de bedragen, al zeurt ze nog even dat de naam van de boot niet op het formulier staat. Gelukkig krijgen we toch het benodigde stempel om weer een seizoen mee te mogen varen.

In Nederland hebben we een apparaatje gekocht voor WIFI aan boord. We kopen in Preveza een prepaid kaart, voor 10 euro krijgen we 1 gigabite internet voor 30 dagen.

Het werkt en we hebben nu internet aan boord,wat ook voor het weerbericht handig is.

We gaan aan de slag aanboord, waar het een chaos is met alle tassen.

We poetsen samen het dek en worden al wat bruin. Dan gaat Piet met het onderwaterschip aan de slag en ik probeer alle tassen leeg te krijgen.

De kiel zit al in de antifouling en de rest is voorbereid als we, vroeg, uit eten gaan.

We horen van verschillende mensen dat het de komende dagen slecht weer gaat worden.

Na het eten zetten we daarom de hele boot nog in de antifouling , dan is een kleinere boot wel prettig.

De boot gaat te water op maandag en we zien dat de boot van Ronald, de Gandela ,net voor ons te water gaat. Een leuk weerzien; Ronald kennen we omdat hij ook op Corfu gewerkt heeft.

Ook hij gaat naar Preveza Marina omdat er slecht weer met veel wind op komst is.

We meren naast hem af, maken gezellige praatjes en gaan twee keer met elkaar uit eten.

Dan is het prima weer om verder te gaan, we nemen afscheid en vertrekken naar het Zuiden.

Gelijk uit de haven kunnen we zeilen tot voor de brug in Lefkas. We meren af in Nidri en besluiten om hier twee dagen te blijven voor we verder gaan. Het weer is nog wat instabiel, dagen met weinig wind en later deze week weer teveel wind. De avonden zijn nog fris maar dat gaat vast nog veranderen.

Voorlopig liggen we nog heerlijk onder ons dekbed en hebben de ventilator die we gekocht hebben voor in de punt/ bij ons bed niet nodig.

Soms gaat er iets niet helemaal goed !!

Marijke lijmt de zool van haar schoen en plakt de schoen gelijk aan de trap vast.

In een ruk los getrokken, dat wordt opnieuw de trap trede lakken ! Maar de schoenzool zit vast.

In Nidri aan de steiger klaren we een echte shit klus: de vuilwatertank zit verstopt en de tank en slangen vanaf het toilet moeten schoongemaakt worden. Wat je zegt: een shit klus!

Na het vuile werk vertrekken we gelijk naar het volgende eilandje: Kastos. Erg stil in de haven, met maar vier boten, waarvan er ook nog één vertrekt.

Restaurants lijken allemaal nog dicht, net als de supermarkt.

Pas na Pasen, 1 en 2 Mei, zal het seizoen daar ook vast beginnen.

Op 30 april varen we van Kastos naar Messalonghi aan het vasteland van Griekenland, in de Golf van Patras. Na ruim acht uur varen, deinen een ook een goot deel zeilen komen we aan in Messalonghi.

Daar horen we ook dat het de komende dagen zowel Grieks Pasen (alles gesloten) als prutweer zal zijn. We rennen ( nou, ja….) nog snel naar de supermarkt om de voorraad fruit, bier en wijn aan te vullen en vooral nog snel een zeekaart van het vaargebied te kopen.

Een heerlijk lamstoofpotje is al door Marijke gemaakt en staat klaar in de koelkast.

Daarnaast bestaat ons paasmenu uit kipfile met pruimen geweekt in Metaxa.

We ontmoetten hier mensen die we kennen vanuit eerdere vakanties.

Zij liggen met hun boot op de kant, Corry heeft rugklachten,en wij bieden aan om samen met Ries de boot in de antifouling te zetten. We liggen hier toch.

Na een middag klussen is de boot ingesmeerd en smeren wij onze keel met rosé, en worden we uitgenodigd voor een etentje morgen.

Omdat het tweede en derde Paasdag weer prutweer wordt, met veel wind en onweer,gaan we er van uit dat we hier nog wel even liggen. Zeker tot woensdag 4 mei, dan schijnt het beter te worden.

Afscheidsborrel

Ons vertrek komt nu echt snel dichterbij!

Nog maar een paar dagen en dan vertrekken we.

Gisteren hebben we voor ruim 50 mensen een vertrekkersborrel gegeven. Veel lieve woorden; goede reis en bijna even zo veel aardige kadootjes. Het was erg gezellig om iedereen nog even te zien en te spreken. Kortom: het was erg gezellig.

Vandaag de lege kratten en flessen afvoeren en nog nagenieten van gisteren.

De komende week gaan wede laatste zaken op het werk afronden, vrijdag inapakken en zaterdag (heel vroeg!) naar Schiphol en door naar Griekenland.

We houden jullie op de hoogte van de ervaringen daar.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom oponze reisblog!

Vanaf 23 april 2016 zijn we weer in Griekenland om daar een half jaar rond te gaan varen.

De boot, Aquarius, een Aloa 29, ligt er nu al. Als alles loopt volgens verwachting zal de boot op 25 april te water gaan en start onzezeilreis, eerst een bekend traject.

Vanaf 23 aprilzul je hier regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijngeweest! Meer informatie over onszelf en de reis diewe gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom. Van onze vorige reis is een reisblog te vinden op piet-marijke.reismee.nl

Wezien je graag terug op ons reisblog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je metons meereist!

Groetjes,

Marijke & Piet