Bijna thuis

Bijna thuis.

Van Meganissi zeilen we heerlijk tot het Lefkas kanaal. Wel in onweersbuien en wat regen. Even samen wat dubben, ik wil wel kijken of er plaats is aan de kade, Piet wil gelijk Lefkas Marina in. Oké, als dat de voorkeur van Piet heeft. Ook prima. Net als we afmeren in de Marina komt er een stortbui. We vragen gelijk voor drie dagen een plek omdat er veel regen en onweer verwacht wordt. We liggen drie dagen -duur- in de Marina van Lefkas. Aan de kade is ook nog wel plek maar we liggen zo prima.Laat maar waaien en onweren. Tussen de buien door drinken we koffie bij mensen die we al een paar keer tegen zijn gekomen. We worden uitgenodigd voor een etentje bij hen aan boord, gezellig en lekker. Ik-Marijke- doe wat boodschappen en ga Lefkas stad in. De dagen vliegen weer om.

Internet aan boord. We hebben eigenlijk steedswelinternet aan boord gehad. Via een mifi apparaatje en internet via Cosmote konden we internet gebruiken. We hebben steeds geprobeerd om on line op te waarderen maar dat lukte niet. Elke maand naar een Cosmote shop om op te waarderen voor maximaal een maand. Zelfs met hulp van een Griek wilde het niet lukken. Fijn om makkelijk contact te hebben met familie en vrienden. Steeds het weerbericht goed kunnen bekijken. Maar soms- en dan vooral als er slecht weer verwacht werd, volgde ik -Marijke-het weerbericht wel een paar keer per dag. Wat ook wel weer onrust gaf.

Weerbericht Wij volgen het weerbericht van Meteo Greece. We zijn daar erg tevreden over en vinden dat het voor 85% klopt. Soms horen we van mensen dat ze wel vijf weer berichten volgen. Ik vind dat onoverzichtelijk en onrust geven.

De Grieken. We hebben leuke ontmoetingen /contacten gehad met Grieken.Maar gelukkig ook met veel andere zeilers. Maar we hebben ons ook vaak gestoord aan de rommel die men zo makkelijk achter laat. In Kiato lagen we in de haven waar s avonds veel mannen zaten te vissen. De volgende ochtend lag de kade vol met lege koffie bekers etc. Ook geeft men maar plastic tasjes bij van alles en nog wat! Bijna alles gaat in plastic tasjes de winkel uit. Wij deden altijd boodschappen met onze eigen tas en zeiden dan: ochi plastico! (geen plastic). Verder vonden we de mensen in de winkels soms erg ongeïnteresseerd. Dat vonden we vijf jaar geleden en nu nog steeds,uitzonderingen zijn er zeker ook.Niet groeten, bellen en ondertussen jou -en drie andere klanten -helpen en afrekenen.

Wat ging er goed. We hebben het samen prima gehad en prima gedaan. Wilde de een dit de ander dat, dan kwamen we er altijd uit.Was het slecht weer,veel wind of varen in de nacht samen ging dat altijd goed. Over het algemeen kunnen we zeggen dat ons bootje het heel goed gedaan heeft. We weten dat we geen 7/8 knopen lopen,dus voor een langere afstand meer tijd nodig hebben. De motor heeft het goed gedaan, maar dan moet de startaccu het wel doen natuurlijk. We vonden-bijna- altijd wel een goede plek voor nacht. Milos was echt een uitzondering.

Wat ging er stuk. -De start accu, en dat terwijl we een week daarvoor nog in de winkel bij de accu's keken en overwogen om de startaccu na 5 jaar te vervangen. Niet gedaan dus. Hoezo spijt? -De kraan in de "keuken" ging stuk .Piet maakte, heel slim, een schakelaar waardoor de kraan gewoon gebruikt kon worden tot we een nieuwe hadden. -Twee keer verstopte slangen van de wc! Ik bespaar jullie de details, maar ook dan gingen we samen aan de slag en was alles na een paar uur weer schoon. -De laatste dagen rolde het voorzeil soms moeizaam in en uit. We probeerden een oplossing te vinden maar dat is niet gelukt. Daar moet misschien van de winter iemand naar kinken en misschien moet er een nieuw rol systeem op. Voorlopig vanochtend het hele systeem gesmeerd met speciaal vet. Duimen dat het helpt. -Onze Nederlandse vlag ziet er niet meer uit ! Aan de achterstag hangt een gerafelde en verkleurde Nederlandse vlag.

Op de kant! En dan staat de boot nu voorlopig weer op de kant. Twee dagen poetsen - niet echt onze favoriete hobby - zeilen spoelen, wassen, motor winterklaar maken. We hebben twee dagen een kamer in de marina. Dus alles wat van de boot kan gelijk naar de kamer. We hebben maanden geen woorden gehad, maar nu deze twee dagen....... Maar we zijn nu klaar. Douchen en een borreltje (of twee). Dit laatste verslag plaatsen en alles inpakken! Frans en Marjo zijn ook net aangekomen (boot op de kant), vanavond met elkaar eten. En morgen vroeg naar huis.

Dank voor jullie reacties. Leuk voor ons om te weten dat er mee-gereisd werd!

Nog maar twee weken!

We zijn alweer drie weken terug in de Ionische zee. Varen kortere afstanden en zeilen daardoor meer.

Wat ons opvalt is dat het overal nog erg druk ik, dus ook volle havens. Bijna elke dag komen we wel bekenden tegen, ook oud collega's uit de tijd dat we flottieljes hebben begeleid komen we tegen. En Simo die we in de Cycladen, op Paros, tegen kwamen en die nu weer in de Ionische zee flottieljes begeleid.

We liggen een paar dagen in Fiscardo op Kefalonia. We vertrekken uit Fiscardo richting Sivota, we varen op de motor de haven uit en gaan zeilen.De wind stopt er mee en de motor start niet. We denken gelijk dat het de start accu is die het niet meer doet. Vervelend maar in de volgende haven komen we wel. Er is nog wel wind verwacht en de afstand is nog maar zo'n 9 mijl. Na wat dobberen bel ik Kostas van het restaurant en de steiger in Sivota. We willen graag een plekje aan de steiger maar weten niet hoe laat we er kunnen zijn omdat de motor het niet doet. Piet in de bijboot duwt intussen de zeilboot met de buitenboord motor. Gaat goed maar niet snel. Hopelijk komt er snel wind. Nee dus !!

We horen van Willem en Monique dat ze heel dichtbij zijn en ook naar Sivota gaan. Ze willen ons een sleepje geven. Ondertussen gaan wij zelf ook langzaam richting Sivota. Ze slepen ons het laatste stuk en in de haven duwt Piet de boot naar de steiger, waar Kostas ons opvangt. Voor Willem en Monique is er ook plek aan de steiger. Gelukkig, want er wordt slecht weer verwacht met veel wind, regen en onweer. In de haven van Sivota zijn nog meer bekenden. En onze binnenkomst is zeker opgemerkt.

We testen de accu en via Nancy van Sailing Holidays (die we kennen uit de tijd dat we in Griekenland werkten) is er een uur later een nieuwe accu en loopt de motor weer als een zonnetje ! Bovendien krijgen we van haar een heel mooi boek over 40 jaar Sailing Holidays met veel mooie foto's. Erg mooi !

In de tussentijd drinken we met oFrans en Marjo, Wil en Jeanine, Jill en Ardian en Willem en Monique wat op een terras. Erg gezellig. De praatjes gaan ook over het slechte weer wat gaat komen en waar iedereen een veilig plekje gaat vinden. Er is harde Zuid/Oosten wind verwacht en uit een onweersbui kan van alles komen. Sivota is wel een gesloten baai maar de deining uit het Zuiden loopt wel de haven in. Aan de steiger liggen we aan een mooringlijn en we kunnen blijven liggen. We liggen er uiteindelijkvier dagen met regelmatig erg veel wind, regen en onweer. We liggen veilig en gezellig, regelmatig met elkaar wat drinken en uit eten.

Omdat het erg vol is in de haven (ook flottieljes blijven liggen ) moeten boten voor anker in de baai wat met dit weer niet fijn is. Soms gaat het ook mis en raken boten los van hun anker.

Wij varen hier nog bijna twee weken rond en gaan op 23 september het water uit. We vliegen dan op mijn -Marijke- verjaardag, 24 september, weer naar huis.

Epidavros naar Ionische zee

We blijven nog een dag in Epidavros,en twee nachten in een baai zo'n 15 mijl voor het Kanaal van Korinthe.Dan varen we vroeg richting het Kanaal,we motor zeilen met stevige tegenwind, maar goed te doen.
Rond half 12 zijn we bij het Kanaal van Korinthe en na betaling van bijna 100 euro kunnen we er een half uur later doorvaren.
Gelijk achter ons twee rondvaartboten (speciaal voor een tocht door het Kanaal). We vinden dat niet heel prettig omdat zij veel harder willen en kunnen varen dan wij en passeren niet mogelijk/ gewenst of toegestaan is.
En ja hoor, na een tijdje horen we door de megafoon; "captain more speed,more speed".
Piet gebaart dat we niet harder kunnen en we verwachten twee rondvaartboten dicht op ons schip de komende 45 minuten.
Maar nee hoor, ze nemen gas terug en varen rustig op gepaste afstand achter ons aan.
(hun terugtocht door het Kanaal zal ongetwijfeld extra hard gegaan zijn.)
Na het Kanaal stevige tegenwind. We besluiten te stoppen in Kiato, zo'n 10 mijl verder en kruisen daar heen.
We meren niet af aan de buiten kade, dat is erg open, maar gaan de binnen haven in.
Een lange kade met een hoge kademuur en veel lege boten.Niet echt gezellig.
De volgende dag veel wind voorspeld, we vertrekken maar de golven worden steeds hoger en de wind is pal tegen. Verderop is nog meer wind voorspeld, en veel tussenstops op deze lange trip zijn er niet.
We keren om en na nog twee pogingen besluiten we toch terug te gaan naar Kiato.
Daar liggen we vervolgens 4 dagen verwaaid. De golven rollen de haven in en het water stuift over de hoge kade muur heen. Vier dagen rollen op een boot die steeds zouter wordt.Ook de boten die aan de buitenkade liggen ,liggen de stampen en te rollen.
Na twee dagen komt er een boot met Italianen de binnen haven in.
Ze hadden een erg slechte tocht gehad maar ze lagen in de haven waar ze vandaan kwamen (Korinthe ) nog veel slechter. Wel gezellig voor de praatjes en gedeelde smart.
Na een paar dagen is de wind nog steeds pittig maar de richting is veel gunstiger.
We hebben een heerlijke zeiltocht naar Trizonia en omdat we regelmatig 6.5 knopen lopen schiet het lekker op. Onderweg zien we een grote school dolfijnen en een springt heel hoog voor de boot. Alleen dat bewijs hè! We zijn steeds net te laat met het foto toestel.
Aankomen in Trizonia is een verademing. Een mooi eilandje, super beschutting en heel rustig.
We blijven een paar dagen liggen, zwemmen, praatjes met andere zeilers (ook de Italianen uit Kiato komen gelijk met ons aan).
Onder de brug in Rio-antirio door gaan we met ruim 7 knopen waarvan een deel stroom mee, de rest wind. De voorspelde wind blijft niet,na een tijdje zakt de wind weg en draait tegen.Laatste stuk naar Messalongi motorzeilen we.
We komen redelijk moe aan na een lange tocht, meren af in de marina. We douchen eten wat en gaan vroeg naar bed. Er ligt een boot met Nederlanders die de volgende dag de zelfde route als wij willen varen maar zijn wat onzeker. Ze vragen of ze via de marifoon met ons contact mogen houden ... voor het geval dat.....Natuurlijk doen we dat.
Geen wind de volgende dag en we varen deze hele dag op de motor.
En zijn weer terug in de Ionische zee.
Nachtje in het mooie plaatsje Kioni en zeilen de volgende dag heerlijk naar Sivota. Nu weer allemaal wat minder lange tochten. Daardoor zeilen we langer door met minder wind, of maken nog eens wat slagen om gewoon lekker te zeilen.
We meren af aan de Stavros steiger en even later liggen Willem en Monique met de Wiedewaai naast ons. Een heel gezellig weerzien.We worden op een etentje getrakteerd en hebben de tijd om bij te praten.
De volgende dag gaat ieder zijn eigen weg. Er is veel onweer voorspeld.
Niet onze gewoonte,maar we bellen of er een plaats is aan een van de steigers met mooringlijnen (voor 3 nachten)."Its oké my love, you are welcome!"
We komen aan, liggen helemaal aan de binnenkant van de steiger naast een -ook- kleinere (Engelse) zeilboot.
Veel onweer is er niet geweest,wel vreemde harde wind op onverwachte momenten en onverwachte richtingen.
Het is erg vol aan de steiger (ook aan de andere steigers) meer mensen zoeken een mooringlijn en veilig plekje bij onstabiel weer.
Heerlijk ontspannen. Fijn bij het zwembad, leuk met de buren met kinderen en kleinkinderen.En nu na 3 dagen en weer meer stabiel weer fijn om weer verder te varen.
En elke dag zien we wel wat we doen: gaan we verder, blijven we een dag liggen en wat doet de wind?
Tijd genoeg. We zijn tenslotte nog ruim een maand hier.

Van Steni Vala op Skopelos naar Epidavros op de Peleponnesos

We verlaten Steni Vala en zeilen heerlijk terug naar Skopelos.
Aangekomen in Klima is het plekje waar we eerder lagen nog vrij. We schuiven tussen de buren van de vorige keer in, Dimitri en Murray pakken een lijntje aan en heten ons welkom.
Ze vragen gelijk of we die avond mee gaan eten. Een gezellige avond volgt.
De volgende dag is er een Grieks optreden, een zangeres. We blijven nog een extra dagje en zwemmen veel.
De dag daarop zeilen we heerlijk naar het Noorden van Evia, naar Orei. Daar is nog net een plekje aan de kade voor ons vrij. We zien Wil en Jeanine, die we kennen uit de Ionische zee liggen, praatje, wat met elkaar drinken en s' avonds met elkaar uit eten.
Na een paar dagen Orei vertrekken we,net als onze Oostenrijkse buren,voor een langere tocht naar Limni, waar we al eerder zijn geweest.
Eind van de middag meren we af in Limni, het is vol en we gaan langszij bij de Oostenrijkse buren. We blijven een paar dagen liggen, zij ook. Heerlijke plek lekker veel zwemmen en gezellige ontmoetingen.

Brand.
Na een paar dagen ontstaat er in de bergen net achter de haven een brand. Aanvankelijk lijkt het of de brand onder controle is. Maar de brand breidt zich uit en er vliegen wel 6 blusvliegtuigen rond. We willen nog wel blijvenen niet door alle rook varen.De volgende dag neem de brand toe en komt over de berg heen. Aan de buitenkant van de haven komt een veerboot te liggen, om eventueel mensen uit het dorp te evacueren.
En om 21.00 uur komt de coast guard melden dat we de haven uit moeten. Men is bang dat de brand die nacht het dorp (en de haven) zal bereiken.
Dan vertrekken we, in de nacht, onder de rook in de richting van Chalkis.
Onderweg zien we kilometers lang branden en rook, erg heftig. Vooral ook heftig voor de mensen die mogelijk hun huis en dorp moeten verlaten.
Eigenlijk wilden we bij daglicht bij de brug in Chalkis aankomen, we voeren het stuk na de rook rustig, maar zijn er toch al rond 3 uur 's nachts. De ingang is goed te vinden, mede omdat er net voor ons een grote vissersboot naar binnen voer. En we meren af voor de kade.
De volgende nacht varen we door de brug, stand-bij zijn vanaf 22.00 uur en dan kunnenwe om 2.30 uur door de brug.
We ankeren net voorbij de brug en vallen als een blok in slaap.

Ach..... soms maak je keuzes die niet altijd even slim zijn.
De volgende ochtend vertrekken we weer vroeg en zijn van plan om voor de harde wind, die gaat komen, in de volgende haven te liggen.
Het weerbericht geeft veel wind,Noord 5/6/7, voor de komende 6 dagen ( voor zover de voorspelling gaat).
We besluiten het hele gebied in een keer door te varen om zo de harde wind te ontlopen. We twijfelen wel even omdat het erg ver is, we geen eten bij ons hebben ( behalve een grote tros druiven, koekjes en yoghurt).
We schatten 30 mijl verderop naar een haven te gaan! Als we de afstand en de koers berekenen blijkt het ruim 40 mijl verder te zijn (en dan hebben we al 20 mijl afglegd). We komen in de avond net tegen het donker aan in Lavrion. Er is gelukkig wel een plaats aan de kade en opnieuw vallen we doodmoe in slaap.Morgen vroeg nog niet al te veel wind, na 9 uur windkracht 6 toenemend. Om 6 uur op pad, om voor 9 uur rond kaap Sounion te zijn. Dat lukt makkelijk en we hopen op een fijne zeiltocht richting Aegina. Deels kunnen we zeilen,deels motorzeilen.
Om 15.00 uur meren we af aan een steiger op Aegina. Bij Bijna alle plaatsen staat: 'no mooring', maar hier niet. We liggen goed, willen een paar dagen blijven liggen. Na al die lange -nacht- tochten. De volgende dag horen we echter; morgen moeten jullie hier weg. Aan de stadskade vinden we te druk, aan de Zuid kade lig je aan lagerwal.
We vertrekken vrijdag 5 augustus naar de volgende haven,Epidavros. Weer deels heerlijk zeilen en deel motorzeilen.We meren af aan de kade, en horen gelijk dat er in het oude theater van Epidavros die avond een optreden is. Dat leek ons al heel lang bijzonder om mee te maken. Binnen vijf minuten heeft Marijke alle informatie over het optreden en geregeld met de Griekse buren dat we met elkaar een taxi delen.
Om 19.30 uur vertrekken we met Barbara en George in de taxi.
Een bijzonder optreden een bijzondere ervaring, op zo'n historische plaats met ruim 12.000 mensen.We blijven nog twee dagen in Epidavros, een fijne plek, met aardige buren om daarna langszaam richting Kanaal van Korinte te varen.We zijn van plan om daar woensdag door te varen als het weer goed is.

Van Chalkida naar Steni Vala

Opnieuw onderweg !

We wachten voor de brug bij Chalkis naast een boot met twee oudere Engelse mannen.
Erg gezellig. Rond 24.00 uur worden we allemaal ( zo'n 11 boten ) op geroepen via de marifoon. Rond 1.30 uur kunnen we door de brug, het stroomt nog wel een beetje. We komen er goed doorheen.
De volgende dag is er windkracht 5 pal tegen voorspeld. We besluiten om in de nacht door te varen. Met nog wel redelijke wind tegen. Golven spatten over en in het donker is het wel een beetje spannend.Tegen de ochtend zijn we in de buurt van een haventje, Limni.
Wat doen we: door of stoppen ? We stoppen in Limni, slapen nog een paar uur.
Limni heeft een leuk haventje, en gezellige Griekse sfeer. Ouderen zwemmen vanaf het strand, er zijn veel kinderen op het strand en " vakantie activiteiten" zoals kano wedstrijdjes. Erg gezellig.
De volgende dag varen we met wat deining en geen wind naar de Noord kant van Evia.Daar is een smalle doorgang tussen eilandjes en druk bezocht strand.Als we eenmaal om de hoek komen is er veel wind en deining tegen.
We wijzigen ons plan en motor/zeilen naar een baai. Onderweg zien we dolfijnen ,ze springen rond de boot. Voor het maken van foto's zijn we net te laat. Nat en zout komen we in de baai aan.Een prachtige baai, goed beschut, met wat vissersboten en wat Griekse vakantiegangers op het strand.En met een prachtige zonsondergang, zonsopkomst trouwens ook.Heerlijk zwemmen en s'avonds een maaltijd uit de voorraad!
Vroeg op bed en vroeg er weer uit. Als de zon om 6 uur opkomt varen we, op de motor, richting Skiathos.Net na de middag komen we daar aan en vinden een plaatsje aan de stadskade.We waren van plan om 2 dagen te blijven, maar al snel zeggen we allebei: morgen toch weer verder ?
We zeilen de volgende dag heerlijk naar Skopelos, Loutraki. Daar ligt nu een basis van Sail Aegean. Maar er is plaats voor ons. Op het terras aardige Belgische mensen die twee weken komen zeilen, leuke herkenningen. Ook als blijkt dat zij een paar keer flottielje gezeild hebben bij het bedrijf waar wij gewerkt hebben.
Er is weer veel wind voorspeld, op zich liggen we goed in Loutraki maar we gaan toch een haventje verder. Onbekend, maar als het ons niets lijkt, kunnen we nog terug.
In Klima liggen we echter super! Goede bescherming tegen de harde Nood/ Noord Westen wind ( 7/8). Naast erg aardige buren, een Griekse man en mensen uit Nieuw Zeeland. Iedereen ligt er wel voor een paar dagen. Boot aan de kade, daarnaast strand met douche. Naast wat gehobbel liggen we wel veilig. Voor de verandering weer elke dag uit eten.
Vandaag, donderdag 22 juli, zijn we naar Alonisos gevaren, grotendeels heerlijk kunnen zeilen. De haven van Steni Vala is altijd erg snel vol. We vinden nog een prima plekje.
Steni Vala is tevens ook onze verste - meest Noordelijke - bestemming.
Na het afmeren een koffie op het terras, waar we voor liggen. En van datzelfde terras versuren we ook dit verhaal.
We maken een praatje met Nederlandse mensen en kan de was in de machine bij de supermarkt.Als ik de natte was op wil halen zegt de mevrouw ( begrijp ik ) dat ze het wel voor mij aan de waslijn zal hangen. Erg aardig.
Morgen blijvenwe hier nog een dagje luieren en dan langzaam aan terug naar de vertrekhaken - Preveza.

Soms loopt het anders, even naar huis

Even in Nederland.

Zaterdag 18 juni 2016 besluiten we dat we even naar Nederland willen. We horen van Gert dat het erg slecht gaat met tante Paula, een zus vanmijn moeder, zij zal snel overlijden. . Aanvankelijk waren we niet van plan om naar Nederland te komen, maar voelen dat het beter is om wel even terug te komen. Het raakt ons meer dan we dachten en moeten ook wel vaak aan het overlijden van mijn moeder denken.
We moeten dan nog wel een plek voor de boot vinden en vervoer kunnen regelen.
Vanuit de baai varen we zondag naar Chalkis waar we erg hartelijk ontvangen worden en de boot achter kunnen laten bij de jachtclub. Zij vertellen dat de trein of bus naar Athene heel goed te doen is. Maandag ochtend 20 juni 2016 om 10 uur hebben we tickets geboekt voor maandagavond 20.45 uur. Bij 36 graden wassen we de boot, doe de was, pakken spullen in en vertrekken rond 16.00 uur naar de trein.
Na een prima reis, 1,5 uur trein, 1 uur metro,een paar mooie ontmoetingen en de vliegreis zijn we om 23.15 uur in Eindhoven. Op de luchthaven nemen we een hotel, de volgende dag reizen we naar Nieuwegein. Waar iedereen erg verrast is dat we in Nederland zijn.
We kunnen bij de crematie zijn en het was goed dat alle kinderen aanwezig konden zijn.Een paar dagen later kunnen we ook met elkaar de verjaardag van mijn vader (85) vieren, nu iedreen onverwacht aanwezig is.

Ook fijn om familie, wat vrienden, buren en bekenden te zien en veel mensen zijn verrast als ze ons zien. We eten regelmatig bij- en met familie en met Leo en Sylvia.
Ook fijn om deze weken even bij hen te zijn.Piet en Leo maken een bank en Syl en Marijke de kussens. Naast wat knuffels en tranen, ook lekker gegeten en geklust.
Arie en Ineke waren op vakantie en het was heerlijk dat we in hun huis mochten zijn.
Op vrijdag 8 oktober brengt Karla ons naar Eindhoven. We slapen veel in het vliegtuig. Bij aankomst in Athene horen en zien we dat er geen treinen rijden, staking. De bus brengt ons naar het grote- maar verkeerde- busstation. Met een extra bus naar het juiste station en de bus naar Chalkis vertrok binnen 10 minuten. Rond half vier waren we bij de boot die er wat vuiler maar verder prima bij lag. Wat spoelen, broodje eten en vroeg naar bed.
Van Frans en Marjo hoorden we al dat er vrij veel wind is in het gebied waar we nu zijn. Klopt wel en we moeten nog door de brug die in het weekend wel draait maar tegen weekend tarief. We blijven hier nog even liggen voor we verder gaan. Voor onze boot bij de jachtclub is vanavond feest met een band. Het klinkt allemaal wel goed en we hebben vanmiddag al een uurtje voor-geslapen.

van Serifos naar Voufalou, een baai op Evvia

In Serifos liggen we prima in afwachting van de harde wind. Eenbinnenhaven/ kom met op één na allemaal eigen boten. Aan de kade achter de buitenste dam lig je minder goed en erg in de wind.Daar zijn nog wat plekken vrij. Er komen nog wel wat boten - huur- binnen en afmeren met deze wind is sowieso niet makkelijk en als je niet ervaren bent( lees echt niet weet wat je moet doen) wordt het een chaos. Boten varen of waaien hard tegen andere boten aan. Kunnen dan niet goed weg komen,waaien weer hard tegen andere boten aan. Dat dat wel een paar keer per dag.

Aanvulling ontmoetingen op Paros

Een korte aanvulling op het verslag van gisteren.
Omdat we - vooral Marijke- contacten waardevol en gezellig vinden een kort verslag van onze ontmoetingen op Paros, Naoussa.
Ook op andere eilanden maken we praatjes.
We komen aan op Paros ; private MARINA staat er bij de ingang.
Marijke gaat gelijk bij het kantoor informeren . Mogen we blijven liggen ,en wat zijn de kosten?
Een erg aardige dame zegt, dat de MARINA niet meer privé is en dat er nog geen andere eigenaar is. Zij zit alleen op kantoor om informatie te verstrekken en om boot gegevens te noteren. Liggen is gratis ,water op de kade en stroom ( hebben wij niet nodig we hebben zonnepanelen ( en zonis er genoeg).
Naast ons komt een Italiaans stel dat ook in de haven op Naxos lag.
We gaan s avonds wandelen en terwijl wij op een bankje zaten viel er een man op een glad stukje kade. Wij informeren gelijk of hij zich niet bezeerd heeft. Dat is niet het geval en er ontstaat een heel leuk gesprek, zijn vrouw komt er ook bij. Waar komen jullie vandaan, hoelang ben je hier etc. Ze zijn vanuit Amerika met hun drie dochters een maand in Griekenland. Bij Athene hebben ze een bruiloft.
Wij vertellen over onze reis/ vakantie. En hij vertelt dat zijn oma op Samos woont ,in Manolatis. Als wij vertellen dat Samos ons favoriete eiland is waar we vier keer geweest zijn en we Manolatis zo'n prachtig dorp vinden wordt het contact steeds leuker. Met een stevige handdruk en aardige woorden nemen we afscheid.
Terug in de haven komt een mooi Nederlands schip binnen die eerst voor anker lag. De man had al bij ons geïnformeerd;wat kost het liggen hier.
We maken een praatje en s middags drinken ze iets bij ons aan boord.
Een paar uur later meert Simo met de Tip top boot naast ons af.,erg leuk.
De volgende dag nog een Nederlandse boot en smiddags zitten we met z'n allen in de kuip op een van de boten. Mannen die grote wereld reizen hebben gemaakt.
De volgende dag komt er een boot met aardige Canadezen naast ons liggen. Ze lachen als ik zeg dat er geen liggeld betaald hoeft te worden en ze lachen nog harder als ik zeg dat Nederlanders de naam hebben ( gratis, niet te duur). Voor Canadezen blijkbaar ook belangrijk.
En nu op Serifos liggen we met veel Fransen en Engelsen,een paar Oostenrijkse, Duitse en Italiaanse boten. Wat het wel leuk maakt is dat iedereen het heeft over de wind die gaat komen en die voorlopig ook nog wel een paar dagen blijven liggen.